Si është krijuar një mjedis me gravitet të ulët?

Kur ne mendojmë për astronautët, ne shpesh përfytyrojmë njerëz me kostum pluskues në një pike në hapësirë. Në të vërtetë, astronautët zakonisht janë në anije kozmike, të cilat janë në orbitë rreth Tokës, duke udhetuar jashtëzakonisht shpejt. Graviteti I Tokës tërheq anijen kozmike poshtë drejt Tokës, por me që anijet kozmike ecin 27,870 kilometra në orë, ato qendrojnë në hapësirë. Me këtë shepjtësi ju mund të udhëtoni nga San Diego, CA në qytetin e New Yorkut për më pak se 10 minuta.

Kur graviteti tërheq anijen kozmike drejt Tokës, shpejtësia e anijes e çon atë të lëvizë përpara dhe këto lëvizje bashkohen derisa anija është duke udhëtuar në një orbitë. Meqë Toka është një sferë, udhëtimi në këtë orbitë I lejon astronautët të fluturojnë rreth Tokës. Kështu që kur dikush është duke fluturuar në orbitë, ata parimisht janë duke u ulur rreth Tokës.

Ndërsa brenda anijes gjithëçka është duke rënë me të njëjtën shpejtësi, atje është gravitet shumë I vogël dhe çdo gjë rrin pezull. Kjo lejon njerëzit të notojnë në ajer, të rrijnë përmbys aq gjatë sa pa u djersitur, ose kanë një lëvizje të ngadalshme si lojë tërheqjeje. Ky quhet mikrograviteti i ambjentit, sepse graviteti është akoma duke ndikuar, por është aq i vogël saqë është pothuajse i pamundur të matet. 

Në Tokë, me një forcë të madhe graviteti, këmbët tona dhe muskujt e shpinës duhet të punojnë që të mbështesin pjesët e tjera të trupit. Në orbitë ose në hapësirë, ne pothuajse nuk peshojmë fare, kështu që këmbët tona dhe muskujt e shpinës duhet të bëjnë një pushim nga ngarkesa e tyre normale e punës.